آیا پیامبری برانگیخته نشده اند مگر از نژاد هر قوم؟

بسم الله

منبع : پادزندیق

این مطلب، یکی از شصت شبهه مطرح شده در مقاله ی  "شصت تنافض در قرآن" است .(برای دیدن لیست جواب ها اینجا کلیک کنید)

 

شبهه: قرآن میگوید برای هر مردمی پیامبری از میان خودشان برانگیخته ایم (سوره 14 آیه 4) و (سوره 30 آیه 47)، اما هم منابع اسلامی هم منابع دیگر سامی (مسیحی و یهودی) هردو بر سر این که یونس از قومی دیگر بود توافق نظر دارند.

پاسخ:

   اینکه برخی منابع اسلامی با آیات قرآن اختلاف دارند، آیا نشانگر وجود تناقض داخلی در قرآن است؟! البته که نه. ما نمیدانیم منظور شبهه ساز از "منابع اسلامی" چیست ولی از دیدگاه اسلام، عالیترین منبع اسلامی قرآن است و هر سخنی در هر منبعی که با قرآن ناسازگاری داشته باشد، باطل است و میبنیم که در هیچکجای قرآن نیامده است که تمام پیامبران از نسل حضرت ابراهیم(ع) پس تناقضی در کار نیست و سایر منابعی هم که ادعا کرده اند تمام انبیاء از خاندان ابراهیم هستند، بخاطر ناسازگاری با قرآن باطل هستند. یادمان باشد که در منابع اسلامی فقط و فقط قرآن است که به طور کامل صحیح است و سایر منابع هر چقدر هم معتبر باشند، شامل سخنان باطل و اشتباهی هستند که بر اساس قرآن و عقل و علوم اسلامی، این خطاها را رد میکنیم.

اوّلاً این سخنان ادعای تناقضجو در قرآن را که به دنبال تناقضات در آیات روان شده است، ثابت نمی کند چون در هیچ آیه ای نیافت که یونس از قوم خود نبود، به همین خاطر به کلی گویی روی آورده و منابع سامی و اسلامی را عنوان کرده است.

ثانیاً: بر فرض که یونس هم نژاد مردمی که در میانشان بود، نباشد باز ادعای تناقض جو ثابت نمی شود؛ زیرا در هیچ آیه ای اینکه هر پیامبر از نژاد قوم خود بود نیامده است، بلکه چنین آمده: هیچ پیامبری نبود، مگر اینکه به زبان قومش سخن می گفت، یعنی حتی اگر از نژاد دیگر باشد، به زبان قومی که برای هدایت شان مأمور بود، سخن می گفت و چون پیام آور برای آن مردم و قوم بود، در آیات قرآن معرفی به قوم و ملت آن پیامبر نسبت داده شده است.

آیه ای که استناد شده چنین است: «و ما ارسلنا من رسول الا بلسان قومه لیبیّن لهم...»(ابراهیم(14) آیه 4) یعنی هر پیامبری را که فرستادیم به زبان همان قوم صحبت می کرد و مطالب وحیانی را می گفت، یعنی زبان آن قوم را می دانست حال چه آن پیامبر از همان قوم و نژاد باشد یا اینکه از آن قوم و نژاد نباشد ولی زبان آنها را بداند مثل حضرت لوط(ع) که از سرزمین دیگر بود ولی زبان قومی را که به سوی آنها فرستاده شد، می دانست البته همان قوم بعداً به قوم لوط مشهور شدند.