حلقه بینهایت (تسلسل)
بسم الله
منبع : پادزندیق
این مطلب، یکی از شصت شبهه مطرح شده در مقاله ی "شصت تنافض در قرآن" است .(برای دیدن لیست جواب ها اینجا کلیک کنید)
شبهه: سوره 26 آیه 192-195-196) میگوید "این (قرآن) وحیست از طرف خداوند... به زبان عربی و این (قرآن) در نوشته های (پیامبران) قبلی نیز هست. حال با دانستن اینکه انجیل و تورات به زبان عبری و یونانی نوشته شده است. چطور یک کتاب عربی میتواند در آن کتابهای غیر عربی آمده باشد؟
علاوه بر این اگر این قرآن در آن کتابها گنجانده شده است، همین (سوره 26 آیه 192-195-196) نیز باید در آن کتابها باشد، بنابر این آن کتابها نیز باید در کتابهای قبلی همین سوره را داشته باشند و همینگونه به یک حلقه بینهایت و تسلسل میرسیم.
پاسخ:
مسئله در این آیات آن است که تناقضجو از فهم این مطلب که قرآن در کتاب های آسمانی پیش از خود آمده، عاجز مانده و چون اصرار دارد که به زبان تناقض سخن گوید، آن را متناقض می بیند.
آیا اگر گفته شود این کتاب در کتاب های پیشین آمده، حتماً منظور این است که الفاظ این کتاب در آن کتاب ها آمده؟ آیا نمی توان احتمال این باشد که نام این کتاب یا عظمت، نشانه ها، اهمیت و... این کتاب، یا حتی مطالب و معانی آیات به زبان آن کتاب ها آمده باشد؟! به چه دلیل باید آن احتمال اوّل باشد و احتمالات متعدد دیگر نباشد؟ چون باید به هر شکلی شده تناقض بسازیم؟!
حتی اگر برخی الفاظ قرآن به رغم عربی بودن آن در کتاب های آسمانی گذشته آمده باشد، باز کجای آن تناقض است؟! مگر نمیتوان الفاظ و کلمات برخی از زبان ها در زبان های دیگر باشد؟
از هر طرف که نگاه می کنیم، تناقضجو را دچار تناقض می بینیم. آیات بعدی این مطلب را آشکار می سازد، چون بیان میدارد که این مطلب (آمدن قرآن در کتاب های آسمانی پیشین) نشانه ای است برای عالمان بنی اسرائیل، پس آیات در مجموع به این حقیقت اشاره می کند که در کتاب های پیشین( مثل تورات و انجیل) توصیف قرآن کریم و پیامبر اکرم(ص) آمده است. به ویژه در تورات حضرت موسى که به اوصاف پیامبر اکرم و کتاب آسمانی قرآن اشاره شده، به گونه ای که بنی اسرائیل از آن به خوبی آگاه بودند. حتى برخی گفته اند که ایمان دو قبیله «اوس» و «خزرج» به پیامبر بر اثر پیش بینی هایی بود که علمای یهود از ظهور این پیامبر بزرگ و نزول قرآن کریم می کردند.( تفسیر نمونه، آیت الله مکارم شیرازی، ج15، ص348 و دیگران)
