مجازات زناکار چیست؟
منبع : پادزندیق
این مطلب، یکی از شصت شبهه مطرح شده در مقاله ی "شصت تنافض در قرآن" است .(برای دیدن لیست جواب ها اینجا کلیک کنید)
شبهه: 100 ضربه شلاق (زن و مرد) (سوره 24 آیه 2)، آنقدر آنها را در خانه نگاه دارید تا بمیرند (برای زنان) (سوره 4 آیه 15). اگر توبه کردند و اصلاح یافتند آنها را رها کنید (در مورد مرد) (سوره 4 آیه 16). (سوره 24 آیه 2( با دو آیه بعدی در تناقض است و مجازات برای زنان و مردان در (سوره 4 آیه 15-16) متفاوت است در حالی که در سوره 24 آیه 2 برای هردو یکسان است.
پاسخ:
تناقضجو با یک سوء تفسیر اساسی مدّعی شده است که در سوره 4 آیه 16-15، مجازات زنا برای زنان و مردان زناکار متفاوت است و در سوره 24 آیه 2 برای هر دو یکسان است!!
البته اینگونه نیست! آیه 16 از سوره 4، می فرماید:
وَ الَّذَانِ یَأْتِیَانِهَا مِنکُمْ فََاذُوهُمَا فَإِن تَابَا وَ أَصْلَحَا فَأَعْرِضُواْ عَنْهُمَا إِنَّ اللَّهَ کَانَ تَوَّابًا رَّحِیمًا
یعنی: و آن دو نفری از شما که مرتکب آن کار مىشوند، آنها را آزار دهید، و اگر توبه کنند، و (خود را) اصلاح نمایند، (و به جبران گذشته بپردازند،) از آنها درگذرید! زیرا خداوند، توبهپذیر و مهربان است
تناقضجو به خاطر سواد عربی کمی که دارد، فکر می کند چون الذان، تثنیه مذکر است، پس این آیه فقط از مجازات مردان زناکار سخن گفته است، ولی نکته ای که نمی داند این است که وقتی در زبان عربی بخواهیم چیزی را به جمعی نسبت بدهیم که هم مؤنث در آن است و هم مذکر، از ضمیر و فعل مذکّر استفاده می کنیم، اینجا نیز از آنجا که از مرد و زنی که زنا می کنند، سخن رانده شده است، با "الذان" که مذکّر است، به آنها اشاره می کند. امّا از کجا بدانیم که منظور مردان زناکار نیست؟ از اینجا این مسئله را می فهمیم که "الذان" مثنی است و نه جمع! یعنی از دو نفر سخن می گوید و نه گروهی از افراد و مشخص است که منظور دو نفری است که با هم زنا می کنند و اگر می خواست از مردان زناکار سخن بگوید، حداقل باید از "الذین" استفاده می فرمود و نه از "الذان".
حال که مشخص شد که منظور آیه 16 سوره 4، فقط مردان نیست و حکمی متفاوت با زنان را برای مردان مشخص نفرموده است، درک منظور آیه 2 از سوره 24 نیز آسان است، چرا که در این آیه از سوره 24، احکام صادر شده در سوره 4 نسخ شده است و مجازات زنا، مشخص گردیده است. که البته نه در سوره 4 و نه در سوره 24، مجازات زنای مرد و زن، متفاوت نیست.
در پایان شاید برای برخی این سؤال مطرح باشد که چرا خدا برخی احکام خود را تغییر می دهد یا به اصطلاح نسخ می کند. در توضیح عرض می کنیم که گاهی خدا بنا به حکمتهایی که ممکن است بر ما پوشیده باشد، حکمی را صادر می فرماید، ولی بعداً آن حکم را تغییر می دهد. این حکمت می تواند امتحان بندگان یا شرایط خاص زمانی و یا شرایط خاص انسانها باشد، به همین خاطر خدا حکمی را موقتاً صادر می فرماید تا بعداً که شرایط برای حکم دائمی محیّا شد، حکم قبلی نسخ شود و حکم بهتری جایگزین آن گردد. در واقع حکمی که نسخ می شود، مثل دارویی موقّتی است که پزشکی برای درمان کسی تجویز می کند و بعد از اینکه شرایط فرد برای مصرف داروی اصلی محیّا شد، داروی اصلی را تجویز می کند، در حالی که خود پزشک نیز از ابتدا می داند که قصد ندارد که آن فرد را با داروی اوّل درمان کند.