بسم الله
این شبهه پنجاه و چهارمین شبهه از سری شبهات مقاله ی "شصت تنافض در قرآن" است .
پاسخ مستقیم این شبهه در منبع زیر موجود است:
1. پادزندیق
(منبع)
بسم الله
این شبهه پنجاه و چهارمین شبهه از سری شبهات مقاله ی "شصت تنافض در قرآن" است .
پاسخ مستقیم این شبهه در منبع زیر موجود است:
1. پادزندیق
(منبع)
بسم الله
این شبهه پنجاه و سومین شبهه از سری شبهات مقاله ی "شصت تنافض در قرآن" است .
پاسخ مستقیم این شبهه در منبع زیر موجود است:
1. پادزندیق
(منبع)
بسم الله
این شبهه پنجاه و دومین شبهه از سری شبهات مقاله ی "شصت تنافض در قرآن" است .
پاسخ مستقیم این شبهه در منبع زیر موجود است:
1. پادزندیق
(منبع)
بسم الله
این شبهه پنجاه و یکمین شبهه از سری شبهات مقاله ی "شصت تنافض در قرآن" است .
پاسخ مستقیم این شبهه در منبع زیر موجود است:
1. پادزندیق
(منبع)
بسم الله
منبع : پادزندیق
این مطلب، یکی از شصت شبهه مطرح شده در مقاله ی "شصت تنافض در قرآن" است .(برای دیدن لیست جواب ها اینجا کلیک کنید)
شبهه: یک شرق و یک غرب (سوره 26 آیه 28)، دو شرق و دو غرب (سوره 55 آیه 17) چندین شرق و چندین غرب (سوره 70 آیه 40).
پاسخ:
بسیار مرسوم است که درباره یک حقیقت با نگاه و زاویه های متفاوت و بر اساس اعتبارات متفاوت تعبیرهای مختلف به کار رود، مثلاً یک موضوع به اعتبارهای مختلف، تقسیم های مختلف بپذیرد و اقسام متفاوت داشته باشد، مثلاً در علم زیست شناسی در بررسی گیاهان، اقسامی مختلف برای آنها ذکر می شود. گاهی به دو قسم تقسیم می شوند گاهی به سه یا چهار و... این نوع تقسیمات بر اساس معیارهای مختلف است و هیچ انسان عاقل حتى اگر دانشمند گیاه شناس نباشد، نمی گوید که دانمشندان زیست شناس دچار تناقض شده اند، مگر این¬که انسانی که نسبت به دانشمندان زیست شناس، دشمنی داشته باشد و بخواهد به هر شکلی که شده و با مغلطه بر آنها ایراد بگیرد، که چرا یک جا دو قسم ذکر کردید و در جای دیگر چهار قسم و...
در مسئله مشرق و مغرب در آیات قرآن نیز مسئله همین است.
هر یک از تقسیمات بر اساس معیار و لحاظ خاصی است.
آنجا که از یک مشرق و مغرب صحبت میکند، مراد آن جنس و ماهیت مشرق و مغرب است که شامل تمام مشرق ها و مغرب های هر روز می شود. اما آنجا که از دو مشرق و مغرب صحبت می کند، چند فرض ممکن است شاید، دو مشرق و دو مغرب باشد که در بین مشرق ها و مغرب ها ممتاز هستند که یکی از آغاز تابستان، یعنی حد اکثر اوج خورشید در مدار شمالی، و یکی در آغاز زمستان، یعنی حداقل پائین آمدن خورشید در مدار جنوبی است.
توضیح اینکه: از آنجا که محور زمین نسبت به سطح مدار آن مایل است و زاویه ای در حدود 23 درجه تشکیل می دهد، و با همین حال به گرد خورشید می چرخد، طلوع و غروب خورشید دائماً متغیر به نظر می رسد و از 23 درجه میل اعظم شمالی (در آغاز تابستان) تا 23 درجه میل اعظم جنوبی (در آغاز زمستان)در تغییر است که مدار اول را مدار «رأس السرطان» و مدار دوم را مدار «رأس الجدی» گویند، و این دو مشرق و دو مغرب خورشید است و بقیه مدارات در درون این دو مدار قرار دارند. و چون این دو مشرق و مغرب کامل مشخص است روی آن تکیه شده است.برخی نیز مقصود آنرا مشرق و مغرب اعتدالی می دانند که در ابتدای بهار و پاییز است.
اما آنجا که از مشارق و مغارب صحبت شده، مراد تعداد روزهای سال می باشد که به تعداد آن مشرق و مغرب داریم، یا منظور مشرق و مغرب هر منطقه یا کشور باشد که به تعداد مناطق و زمین ها در روی زمین مشرق و مغرب داریم و این مسئله می تواند از اعجازهای علمی قرآن باشد در زمانی که زمین مسطح تصور می شد، قرآن از مشرق ها و مغرب ها سخن می گوید که این تنها با کروی بودن زمین می تواند سازگار باشد.
بسم الله
منبع : پادزندیق
این مطلب، یکی از شصت شبهه مطرح شده در مقاله ی "شصت تنافض در قرآن" است .(برای دیدن لیست جواب ها اینجا کلیک کنید)
شبهه: الله تنها انسانها را به پیامبری بر می انگیزد (سوره 12 آیه 109 و سوره 21 آیه 7-8 و سوره 25 آیه 20-21) اما گویا در میان اجنه و فرشتگان نیز پیامبرانی وجود دارند (سوره 6 آیه 130، سوره 11 آیه 69 و 77، سوره 22 آیه 75 و...)
پاسخ:
اینجا تناقضجو مرتکب مغالطۀ تحریف شده است و سخن قرآن را وارونه نقل میکند، در هیچیک از دسته آیات اول نیامده است که تنها انسانها پیامبر میشوند(هر چند همینطور است) و در هیچیک از آیات دسته دوم هم نیامده است که پیامبر از بین فرشتگان و اجنه آمده است. مثلا در سوره 6 آیه 130 جنیان و انسانها را خطاب قرار میدهد میفرماید ای گروه جن و انس آیا پیامبرانی از شما به سویتان نیامدند؟ خب مخاطب این جمله گروهی از جن و انس است و اگر تمام پیامبران جن و انس هم از انسانها باشند، باز هم ایرادی نخواهد داشت زیرا نفرموده است که از بر هر یک این دو گروه پیامبری از همان گروه فرستاده شده است.
بسم الله
منبع : پادزندیق
این مطلب، یکی از شصت شبهه مطرح شده در مقاله ی "شصت تنافض در قرآن" است .(برای دیدن لیست جواب ها اینجا کلیک کنید)
شبهه: قرآن میگوید برای هر مردمی پیامبری از میان خودشان برانگیخته ایم (سوره 14 آیه 4) و (سوره 30 آیه 47)، اما هم منابع اسلامی هم منابع دیگر سامی (مسیحی و یهودی) هردو بر سر این که یونس از قومی دیگر بود توافق نظر دارند.
پاسخ:
اینکه برخی منابع اسلامی با آیات قرآن اختلاف دارند، آیا نشانگر وجود تناقض داخلی در قرآن است؟! البته که نه. ما نمیدانیم منظور شبهه ساز از "منابع اسلامی" چیست ولی از دیدگاه اسلام، عالیترین منبع اسلامی قرآن است و هر سخنی در هر منبعی که با قرآن ناسازگاری داشته باشد، باطل است و میبنیم که در هیچکجای قرآن نیامده است که تمام پیامبران از نسل حضرت ابراهیم(ع) پس تناقضی در کار نیست و سایر منابعی هم که ادعا کرده اند تمام انبیاء از خاندان ابراهیم هستند، بخاطر ناسازگاری با قرآن باطل هستند. یادمان باشد که در منابع اسلامی فقط و فقط قرآن است که به طور کامل صحیح است و سایر منابع هر چقدر هم معتبر باشند، شامل سخنان باطل و اشتباهی هستند که بر اساس قرآن و عقل و علوم اسلامی، این خطاها را رد میکنیم.
اوّلاً این سخنان ادعای تناقضجو در قرآن را که به دنبال تناقضات در آیات روان شده است، ثابت نمی کند چون در هیچ آیه ای نیافت که یونس از قوم خود نبود، به همین خاطر به کلی گویی روی آورده و منابع سامی و اسلامی را عنوان کرده است.
ثانیاً: بر فرض که یونس هم نژاد مردمی که در میانشان بود، نباشد باز ادعای تناقض جو ثابت نمی شود؛ زیرا در هیچ آیه ای اینکه هر پیامبر از نژاد قوم خود بود نیامده است، بلکه چنین آمده: هیچ پیامبری نبود، مگر اینکه به زبان قومش سخن می گفت، یعنی حتی اگر از نژاد دیگر باشد، به زبان قومی که برای هدایت شان مأمور بود، سخن می گفت و چون پیام آور برای آن مردم و قوم بود، در آیات قرآن معرفی به قوم و ملت آن پیامبر نسبت داده شده است.
آیه ای که استناد شده چنین است: «و ما ارسلنا من رسول الا بلسان قومه لیبیّن لهم...»(ابراهیم(14) آیه 4) یعنی هر پیامبری را که فرستادیم به زبان همان قوم صحبت می کرد و مطالب وحیانی را می گفت، یعنی زبان آن قوم را می دانست حال چه آن پیامبر از همان قوم و نژاد باشد یا اینکه از آن قوم و نژاد نباشد ولی زبان آنها را بداند مثل حضرت لوط(ع) که از سرزمین دیگر بود ولی زبان قومی را که به سوی آنها فرستاده شد، می دانست البته همان قوم بعداً به قوم لوط مشهور شدند.
بسم الله
منبع : پادزندیق
این مطلب، یکی از شصت شبهه مطرح شده در مقاله ی "شصت تنافض در قرآن" است .(برای دیدن لیست جواب ها اینجا کلیک کنید)
شبهه: مسلمانان میتوانند با زنان فرزندخوانده هایشان که از فرزندخوانده هایشان طلاق گرفته اند ازدواج کنند (سوره 33 آیه 37) اما مسلمانان نمیتوانند پسری را به پسرخواندگی بگیرند (سوره 33 آیه 4-5).
پاسخ:
شبهه ساز باز هم دروغ می گوید. قرآن در سوره33 آیه4-5 نفرموده است، نمیتوان پسری را به پسرخواندگی گرفت، بلکه میفرماید که پسرخوانده ها، پسران واقعی شما نیستند. اتفاقاً این آیه با آیه37سوره33 همخوانی کامل دارد، زیرا اگر پسرخوانده ها پسر واقعی افراد بودند، ازدواج با همسران طلاق گرفتۀ آنها ممکن نبود. پس تناقضی در کار نیست.
بسم الله
منبع : پادزندیق
این مطلب، یکی از شصت شبهه مطرح شده در مقاله ی "شصت تنافض در قرآن" است .(برای دیدن لیست جواب ها اینجا کلیک کنید)
شبهه: (سوره 29 آیه 27) اشاره میکند که تمام پیامبران از تخم و ترکه ابراهیم بوده اند. اما (سوره 16 آیه 36) میگوید الله از میان همه ملتها مردمانی را به پیامبری برانگیخته است.
پاسخ:
شبهه ساز، مرتکب مغالطۀ «تفسیر ناصحیح» شده است. سوره29 آیه27 نفرموده است که تمام پیامبران از نسل حضرت ابراهیم(ع) هستند بلکه فرموده در خاندانش پیامبری قرار گرفت، چنانکه بسیاری از انبیاء نیز از نسل او بودند. اینکه در خاندان حضرت ابراهیم(ع) نبوّت و پیامبری وجود داشته باشد، به معنای این نخواهد بود که تمام پیامبران از این خاندان خواهند بود، پس تناقضی بین این آیه با آیه36سوره16 که میفرماید از میان همه ملتها مردمانی به پیامبری برانگیخته شدند، وجود ندارد.
بسم الله
منبع : پادزندیق
این مطلب، یکی از شصت شبهه مطرح شده در مقاله ی "شصت تنافض در قرآن" است .(برای دیدن لیست جواب ها اینجا کلیک کنید)
شبهه: قرآن در دوجا اعلام میکند که "الله بهترین خالق هاست" (سوره 23 آیه 14 و سوره 37 آیه 125) و این به این معنی است که غیر از الله خالق های دیگری نیز وجود دارند اما در عین حال خیلی جاها ادعا میکند "الله خالق همه چیز است" (سوره 39 آیه 62)، اگر خالق همه چیز الله است آنگاه دیگر خالق دیگری نمیتواند وجود داشته باشد.
پاسخ:
خالق اصلی همه چیز خداست چنانکه (سوره39 آیه 62) نیز میفرماید ولی برخی از خالقها در طول خدا هستند، برای مثال وقتی ما یک اثر هنری را خلق میکنیم، خالق اصلی خداست، ولی ما نیز در طول خدا خالق این اثر هستیم. پس وقتی میگوییم خالق دو مفهوم دارد. اگر خالقهای طولی را در نظر بگیریم، حرف غلطی نیست که بگوییم خدا که سایر خالقها در طول او هستند، بهترین خالقهاست و سخنی منطقی است. البته خالق اصلی همه چیز خداست.
پس در کل تناقضی در کار نیست.